مهمترین دستاورد های انقلاب اسلامی از زبان مقام معظم رهبری
یک : استقلال در تصمیم‌گیری، حفظ تمامیت ارضی کشور و رساندن ایران به عزّت و کرامت لایق خود :
در دوره‌های قبل از جمهوری اسلامی، همیشه ایران تجزیه شد و همیشه از ایران
کَندند. هیچ‌کدام از سلاطین پهلوی و قاجار، این افتخار را ندارند که
بتوانند بگویند ما مرزهای ایران را حفظ کرده‌ایم. قاجارها که وضعشان معلوم
است. پهلویها هم، شهرهای مرکزی ایران را سالها زیر چکمه‌ی سربازان خارجی
انداختند و زن و مرد و ناموس این کشور را به دست آنها دادند. تنها جمهوری
اسلامی بود که مردانه ایستاد و نگذاشت که متجاوزین یکقدم جلو بیایند. هشت
سال جنگ مگر شوخی است؟! هشت سال جنگ و آن همه فداکاری! جوانان ما در مقابل
اتّحاد شرق و غرب و «ناتو» و همه و همه مقاومت و ایستادگی کردند و میهن را
نجات دادند.
دو : ارتقاء جایگاه ایران در جهان، صدور شعارهای انقلاب و الهام‌بخشی به حق‌طلبان عالم :
واقعیتی که امروز در جامعه‌ی ما هست- خارج از تبلیغات و شعار و
بزرگ‌نماییهای گوناگون- این است که ما یک کشوری هستیم که بر اثر تکیه‌ی بر
باورهای خودمان و اظهار شجاعت در میدان- شجاعت نشان داده‌ایم؛ اینها را که
دیگر نمیتوان منکر شد- در دنیا یک ملت شاخص شده‌ایم؛ نمیگویم شاخص‌ترین،
اما یک ملت شاخصیم. این ایرانی که امروز شما دارید میبینید، این ایرانِ
دوره‌ی رژیم گذشته نیست؛ وقتی محاسبه میکنیم، در دنیا، در بین ملتها و
دولتها، در محافل سیاسی دنیا، در تعاملات بین‌المللی و در موازنه‌ی بین
قدرتهای بزرگ دنیا، این ایران، این ملت و این مجموعه‌ی حکومت، یک مجموعه‌ی
درخور احترام یا مجموعه‌ای که ناگزیر باید آن را جدی گرفت و آن را احترام
کرد، تلقی میشود. امروز وضع کشور ما این است.
این انقلاب در دنیای اسلام و دنیای عرب امیدها را زنده کرد.
بعضی از کشورهای دیگر تعجب میکنند که چطور ممکن است دولت و کشوری باشد که
از قدرتهای مسلط عالم نترسد و ملاحظه نکند؟ امروز، بحمد اللّه این نمونه در
دنیا وجوددارد.
سه : گسترش آزادی‌های عمومی، تشویق جوانان به آزاداندیشی و طرح آزاد مباحث (البته در چارچوب صحیح) :
در این جمهوری، هرکس هرچه میخواهد، میگوید. هرکس در هر ممشا و مسلکی که
دوست میدارد، سیْر میکند. کسی کاری به کسی ندارد. آن وقت در همین نظام،
برخی افراد که فجایع رژیم سابق را تحمّل کردند و لب از لب نگشودند، دم از
آزادیخواهی و پایمال شدن حقوق بشر میزنند! در مقابل چنین مسائلی، انسان
احساس میکند که بعضی افراد، چقدر بیانصافند!
شما بدانید، ما تحمّلمان خیلی زیاد است. واقعاً در نظام جمهوری اسلامی،
تحمّل شنیدن حرف مخالف خیلی بالاست. البته دلایلی هم دارد که طبیعی است.
اما غرض‌ورزی و بیانصافی هم حدّی دارد! اینها غرض‌ورزی و بیانصافی میکنند.
هر وقت که دشمنان ما در خارج از کشور، تهمتی را علیه جمهوری اسلامی عنوان
کردند، در همین مطبوعات قسم سوم، به همان شکل یا به اشکال دیگر، تکرار شد.
... البته همه‌ی مطبوعات باید توجّه داشته باشند که خطّ قرمزی وجود دارد و
از این خطّ قرمز، هیچ‌کس نباید عبور کند. نه اینکه ما اجازه نمیدهیم؛ در
هیچ جای دنیا اجازه نمیدهند. در به اصطلاح دمکراتیکترین کشورها هم اجازه
نمیدهند.
اینها خطوط قرمز یک ملت است. شما، انقلاب را زیر سؤال ببری، اصل انقلاب
را نفی کنی و در نفی نظام جمهوری اسلامی بکوشی؟! خوب؛ این خطّ قرمز است و
قابل تحمّل نیست.
چهارم :گسترش برخورداری‌های عمومی و امکانات مادّی (در مقایسه با پیش از انقلاب و در مقایسه با کشورهای هم‌تراز) :
کسانی که ملتهای دیگر را از نزدیک دیده‌اند، شهادت میدهند که ملت ایران
نسبت به اسلام و عقاید و احکام اسلامی، یکی از مؤمن‌ترین ملتهای مسلمان
است. برای مردم روشن شد که در سایه‌ی اسلام میتوانند زندگی آزاد و برخوردار
از نعم معنوی و مادّی داشته باشند. اسلام، ایمان و محبت مردم بود. مردم
قیام کردند و این انقلاب عظیم انجام گرفت و به دست آنها، حکومتی بر پایه‌ی
اسلام به وجود آمد.
پنجم : پیشرفت در معنویات و امکان سیر تکاملی در فضای انقلاب :
انقلاب اسلامی، انقلاب اسلام است، انقلاب قرآن است، برافراشتن پرچم اسلام
است. انقلاب اسلامی افتخارش این است که ارزشهای اسلامی را، توحید را، احکام
الهی را و ارزش معنویت اسلام را، دارد به دنیا معرفی میکند و موفق شد.
علیرغم همه‌ی دشمنیها ما موفق شدیم. انقلاب اسلامی روحِ غرور اسلامی را،
روح افتخار و تفاخر به اسلام را در مسلمانها زنده کرد. آنها با این
دشمنند، با این مخالفند.
ما داریم با سرعت این عقب ماندگی‌ها و فاصله را طی میکنیم تا به جلو برسیم.
این، مظهر کاملش در جنگ است؛ هم از جهت روحیات انسانی، و هم از جهت
استعداد گرایش معنوی، صفا و معنویت و لطافت، که این همه جا بود.
ششم : گسترش عدالت اجتماعی :
کی از شاخصهای مهم، عدالت است. ادعای بنده این است که ما در این زمینه
پیشرفت کرده‌ایم؛ البته نه به قدری که میخواهیم. اگر خودمان را با وضع قبل
از انقلاب مقایسه کنیم، پیشرفت کرده‌ایم؛ اگر خودمان را با بسیاری از
کشورهای دیگر که با نظامهای گوناگون زندگی میکنند، مقایسه کنیم، بله پیشرفت
کرده‌ایم؛ اما اگر خودمان را مقایسه کنیم با آنچه که اسلام به ما گفته است
و از ما خواسته است، نه، ما هنوز خیلی فاصله داریم و باید تلاش کنیم. این
تلاش به عهده‌ی کیست؟ این تلاش به عهده‌ی مسئولان و مردم - با هم - است.
هفتم : اهتمام به مبارزه با فساد و برخورد با عوامل فساد :
ما به فضل پروردگار در دستگاه‌های دولتی و حکومتی فسادِ لانه‌کرده نداریم.
بین دستگاهی که ممکن است کسانی در اجزاء آن سوءاستفاده کنند و فاسد باشند، و
دستگاه‌هایی مثل رژیم طاغوت که بنیان آن بر فساد است، تفاوت است. در
دستگاه طاغوت، فساد، سوءاستفاده، دنیاطلبی و حیف و میل اموال عمومی از
ریشه و رأس یک سنت و رویه‌ی قطعی و عادت همیشگی بوده است.
در نظام جمهوری اسلامی تعالیم و روش اسلام و امام راحل، جامعه را از چنین
چیزی باز داشته است. عناصری سوءاستفاده‌چی همیشه در گوشه و کنار وجود
داشته‌اند. کسانی هم در بیرون از دستگاه‌های دولتی، از امکانات آنها برای
پُرکردن کیسه‌های خود سوءاستفاده میکنند. باید به‌طور جدی با آنها مبارزه
شود. البته مبارزه با آنها کار دشواریست؛ چون پول دارند و به تبلیغات
میپردازند و شایعه‌پراکنی میکنند. دشمنان داخل و خارج کشور هم سعی میکنند
از حرکت‌های اصلاحی در کشور جلوگیری کنند. اراده و همت و عزم جازم مسئولان
میتواند همه‌ی این موانع را از سر راه بردارد و إن شاء اللّه این‌طور خواهد
شد.
در نظام جمهوری اسلامی... اگر یکوقت هم گزارشی از برخی بیعدالتیها یا
تعرّضها و تجاوزها میرسد، مطلقاً مربوط به کسانی که در رتبه‌های بالای
حکومت هستند، نیست. آن کسانی که در رأس قدرتند؛ آن کسانی که در رأس
حکومتند، زندگیهایی مثل زندگیهای مردم متوسّط بعضاً پایین‌تر از متوسّط
دارند، طمعی به مال مردم ندارند، طمعی به مال دنیا ندارند. خدا را شکر
میکنیم که پروردگار عالم، این سنّت و سیره‌ی سجیّه‌ی پسندیده را در جمهوری
اسلامی قرار داد که کسی از مسئولان نخواهد به ثروت تفاخر کند.
هشتم : توان ایستادگی در برابر زورگویان و سلطه‌طلبان جهانی :
ما داعیه‌ی محو نظام سلطه را داریم؛ یعنی رابطه‌ی سلطه‌گری: سلطه‌گر و
سلطه‌پذیر؛ حتی انسانی هم که در یک کشوری که دولتش صددرصد سلطه‌گر است
زندگی میکند، این را رد نمیکند؛ یعنی در مناسبات جهانی، رابطه رابطه‌ی
سلطه‌گر و سلطه‌پذیر نباشد. همچنین عدالت و استفاده‌ی از علم برای آسایش
بشر نه برای تهدید بشر. بخصوص در طول این دوره‌های اخیرِ بعد از جنبش علمی
دنیا- رنسانس- به این طرف و بخصوص در این یک قرن اخیر، بسیاری از آنچه در
زمینه‌ی علم انجام گرفته، به جای اینکه برای آسایش بشر باشد در تهدید بشر
بوده؛ یا تهدید جان، یا تهدید اخلاق، یا تهدید خانواده؛ و تشویق به
مصرف‌گرائی و پر کردن جیب چپاولگران بین‌المللی و صاحبان و پدیدآورندگان
تراستها و کارتلها. ما میگوئیم علم، به جای اینها در خدمت انسان قرار
بگیرد؛ در خدمت آسایش انسان، در خدمت آرامش انسان و در خدمت روح و روان
انسان. اینها حرف‌هائی است که دنیا نمیتواند رد کند.
نهم : مقایسه پیشرفت انقلاب اسلامی با دیگر انقلاب‌های دنیا :
شما بیست سال بعد از «انقلاب کبیر فرانسه» را، بیست سال بعد از انقلاب
اکتبر، یا بیست سال بعد از انقلاب الجزائر را در نظر بگیرید. شما بیست سال
بعد از انقلاب کبیر فرانسه حدود سال ۱۸۰۹ را نگاه کنید، چیزی که از
فرانسه‌ی دوران لوئی شانزدهم تغییر پیدا کرده، شخص پادشاه است! در سال
۱۸۰۹، پادشاهی به نام ناپلئون بناپارت بر سر کار است؛ یک امپراطور،
تاجگذاری کرده و به معنای واقعی کلمه، پادشاهی میکند! آرای مردم و آزادی به
آن معنایی که انقلاب کبیر فرانسه برایش تلاش کرد در زندگی و در حکومت
مطلقه‌ی ناپلئون، یکذرّه وجود ندارد! بله، تفاوت دیگرش آن است که لوئی
شانزدهم، پادشاه کم‌عرضه‌یی بود، در حالی که بناپارت، پادشاهی با عرضه و
قوی بود.
بنابراین وقتیکه ما مقایسه میکنیم، میبینیم انقلاب ما بعد از این سالها،
آسیبهای گوناگون یک انقلاب بزرگ مثل انقلاب فرانسه، یک انقلاب پرسروصدا مثل
انقلاب شوروی و یک انقلاب به اصطلاح اسلامی مثل انقلاب الجزائر را مطلقاً
نداشته است؛ و این نشان‌دهنده‌ی بنیه‌ی این انقلاب است.
دهم : رشد علمی و صنعتی :
نقلاب و نظام اسلامی، کشوری را که حدود هفتاد و چند درصد بیسواد داشته،
تحویل گرفته؛ اما امروز ما به کشوری با درصد بسیار بالای سواد تبدیل
شده‌ایم که من درصد آن را تعیین نمیکنم، چون نمیخواهم یکی دو درصد بالا و
پایین گفته شود؛ اما درصدش مشخّص است. در توسعه‌ی دانشگاه و دانشجو، کشور
ما یک کار معجزآسا انجام داده است. بیش از ده برابرِ هنگامی که نظام اسلامی
تشکیل شد، ما امروز دانشجو داریم. ما در همه‌ی اقطار کشور دانشگاه داریم.
کدام شهر کوچک و بزرگ در اطراف این کشور هست که یکی دوتا یا بیشتر دانشگاه
در آن نباشد؟ در عرصه‌ی فناوری- پتروشیمی، نفت، فولاد، تولیدات و صنایع
دفاعی- پیشرفتها حیرت‌آور است.
سامانه‌های دفاعیای که امروز در کشور تولید میشود، یک روز به رؤیا و خواب
هم نمیآمد که کشور ما بتواند حتّی محصولاتش را داشته باشد؛ اما امروز
اینها را تولید میکنند. در فناوری برتر که در دنیا با افتخار از آن یاد
میشود، مجبور شدند علیرغم همه‌ی دشمنیها بگویند ایران جزو ده کشوری است که
توانسته چرخه‌ی سوخت هسته‌ای تولید کند. این چیزِ کمی نیست... این
پیشرفتهای مهم به برکت نظام اسلامی به وجود آمده است.
ما از لحاظ روند رشد علمی و فناوری در کشور، جزو شتابنده‌ترینها در سطح
دنیا هستیم. منتها چون فاصله خیلی زیاد بوده، این شتاب، الآن نتایجش را
به‌روشنی نشان نمیدهد. چنانچه همین شتاب و آهنگ حرکت را بتوانیم به توفیق
الهی ده، پانزده سال حفظ کنیم و پیش برویم، آن وقت کاملًا خودش را نشان
خواهد داد. من البته مثالهای زیادی برای این دارم. بعضی از مثالها ممکن
است برای شما محسوس نباشد؛ چون آنچه را که ممکن است من به عنوان آمار ذکر
کنم، شما از آن اطلاعی ندارید، لذا محسوس نیست. اما حالا همین چیزهایی که
محسوس است و مشاهده میشود، مثل همین تحقیقات مربوط به انرژی هسته‌ای؛ این،
به دست آمده از آن نقطه‌ای است که ما حرکتمان را از آن نقطه شروع کردیم.
فاصله‌اش، یک فاصله‌ی دهشت‌آور است؛ ولی این کار انجام گرفت...
یازدهم : حرکت در مرزهای علوم :
مروز سرعت پیشرفت علمی ملت ایران، یازده برابرِ متوسط دنیاست؛ این طبق
آمارهائی است که مراکز علمىِ بین‌المللی دارند اعلام میکنند و اطلاع
میدهند. امروز در ابعاد مختلف و در زمینه‌های گوناگون ـ در زمینه‌های
سیاسی، در زمینه‌های علمی، در زمینه‌ی بِناء و پیشرفت سازندگی ـ کشور ما
بسرعت در حال پیشرفت است.
امروز جوانان دانشمند شما در بیش از ده رشته‌ی مهم درجه‌ی اول علمی و
فناوری کشور آنچنان پیشرفتی کرده‌اند که در ردیفهای اول دنیا - یعنی در
ردیفهای کمتر از دهم دنیا - قرار گرفته‌اند؛ اینها به برکت حضور مردم است.
این حضور، این اعتماد متقابل، این احساس مسئولیت عمومی هرچه ادامه پیدا
کند، کشور پیشرفت بیشتری پیدا خواهد کرد. خط امام، این است.
دوازدهم : پیشرفت فوق العاده در علم پزشکی و داروسازی :
من یک وقتی این روایت را که از معصوم (علیه‌السّلام) است، عرض کردم، که
فرمود: «العلم سلطان»؛ یعنی علم و دانش برای یک ملت و برای یک فرد مایه‌ی
اقتدار است. «من وجده صال و من لم یجده صیل علیه»؛ کسی که این قدرت را پیدا
کند، دست برتر را دارد و آن کسی که نتواند قدرت علمی را به دست بیاورد،
زیردست باقی میماند و دیگران بر او دست برتر را خواهند داشت. علم و فناوری
یک چنین خصوصیتی دارد. امروز حرکت کشور در جهت به دست آوردن دانش و فناوری
در بسیاری از رشته‌ها، بخصوص در رشته‌های بسیار نو و برترِ کشور مشهود است.
در بخشهای گوناگون؛ در بخش زیست‌فناوری، در بخش هوافضا، در بخش
نانوفناوری، در بخش سلولهای بنیادی، در تولید رادیوداروهای بسیار مهم، در
تولید داروهای ضد سرطان، در تولید موتور توربینهای بادی که وابستگی انرژی
کشور را از نفت تا حدود زیادی از بین میبرد، در تولید ابررایانه‌ها که برای
کشور بسیار مهم است، در فناوری انرژیهای نو - که همه‌ی اینها از دانشهای
سطح بالای دنیا هستند - خوشبختانه انسان مشاهده میکند که دانشمندان ما و
جوانان ما به نحو فزاینده و شتابنده مشغول پیشروی هستند؛ به طوری که من در
پیام نوروزی هم دیشب عرض کردم، آدرسها و گزارشهای مراکز معتبر بین‌المللی
نشان میدهد که در این قسمت، کشور شما از بسیاری از کشورهای عالم پیشتر دارد
حرکت میکند و شتاب کشور چندین برابر متوسط شتاب جهانی است.
سیزدهم : فن‌آوری هسته‌ای :
ما در صنعت هسته‌ای پیشرفت کردیم. که غنیسازی بیست درصد محصول سال ۹۰ است.
این غنیسازی بیست درصد، همان چیزی است که در سال ۸۹ آمریکائیها و دیگران
برای تولید آن شرط گذاشتند. ما میباید برای مرکز اتمىِ آزمایشگاهی تهران که
مال رادیوداروهاست، اورانیوم غنیشده‌ی بیست درصد تهیه میکردیم؛ چون سوخت
بیست درصدمان تمام شده بود...
با وجود این‌همه مشکلات، این‌همه مانع‌تراشیها، جوانان ما گفتند خودمان
درست میکنیم. در سال ۹۰ اورانیوم غنیشده‌ی بیست درصد را اینها برای سایت
هسته‌ای تهران تولید کردند و آن را به دنیا اعلام کردند؛ دشمنان ما ماندند
متحیر! با اینکه میدانند مرکز هسته‌ای تهران مخصوص رادیوداروهاست - یعنی
برای نیاز بیمارستانها و آزمایشگاه‌های ما در سرتاسر کشور است و هزاران
بیمار به این رادیوداروها احتیاج دارند - درعین‌حال نمیدادند، نمیفروختند،
شرط میگذاشتند، باجگیری میکردند. جوانان ما خودشان آن را تهیه کردند. کار
پیچیده‌ای هم بود، کار سختی هم بود، اما از عهده برآمدند و انواع و اقسام
رادیوداروها الان در همین مرکز تهران با سوخت داخلی تولید میشود. این مال
سال ۹۰ است.
در سال ۹۰، در همین صنعت هسته‌ای، تولید صفحه‌ی سوخت را در کشور انجام دادند؛ که اگر من بخواهم آن را هم شرح بدهم، طولانی میشود. من مقاله‌ای را میخواندم که از یک روزنامه‌ی آمریکائی نقل کردند که همین
دو سه روزه منتشر شده. میگوید ایران در مسئله‌ی هسته‌ای یک استثناء است.
چین به مسئله‌ی هسته‌ای رسید، از کی گرفت؛ پاکستان رسید، از کی گرفت؛ هند
رسید، از کی گرفت؛ ایران از کی گرفت؟ آن مقاله مینویسد: از هیچ کس. این در
شرائطی بود که هم تحریم بود و امکانات پیشرفت هسته‌ای به او نمیدادند، و هم
با او مبارزه میکردند؛ مثل همین ویروس رایانه‌ای که داخل تشکیلات ما
فرستادند. دانشمندان ما، جوانهای ما در مقابل اینها ایستادند، پیش رفتند و
نقشه‌ی دشمن را خنثی کردند. او حتّی به ترور دانشمندان هسته‌ای ما اشاره
میکند. اینها چیزهائی است که دشمنان ما دارند میگویند. این مقاله در
روزنامه‌ی واشنگتن پست درج شده است .
منبع :
پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR
